Wiedziałeś co tak naprawdę stało się z ciałami ofiar katastrofy Titanica? Prawda Cię zaskoczy.

Każdy z nas zna tragiczną historię dziewiczego rejsu Titanica. Niektórzy jedynie z filmu, ale zdarzeń z 14 na 15 kwietnia 1912 roku nikomu nie trzeba przedstawiać.

Część z nas na pewno nieraz natknęła się na zdjęcia wraku, statystyki dotyczące ofiar czy zeznania naocznych świadków. Wokół Titanica nadal krąży jednak wiele pytań.

Co stało się z ofiarami? Gdzie są ciała? Czy wszystkich wyłowiono? Dlaczego zwłok nie widać na zdjęciach?

Dane nie są jednoznaczne. Liczba osób, które w tamtym momencie znajdowała się na pokładzie, wynosiła między 2208 a 2228. Niektórzy podróżowali incognito, a inni nie wyruszyli w rejs. Katastrofę przeżyło zaledwie 730 osób, którzy bezradnie patrzyli na śmierć około 1500 innych osób.

Biorąc pod uwagę trudne warunki, niewiele ciał udało się wyłowić. Łatwo domyślić się też, że niektórzy pozostali uwięzieni wewnątrz statku. Zwłok we wraku, ani tych na dnie, jednak nikt nie widział. Wiele osób zainteresowało się tym tematem, bo w końcu ciała nie znikają ot tak.

Mamy 1500 ofiar. Niektóre z nich zostały wciągnięte przez morskie odmęty, innym udało się wypłynąć na powierzchnię, aby w ciągu 15 minut umrzeć w wyniku hipotermii.

Po katastrofie odnaleziono ledwie 340 ciał. Pozostałe 1160 nigdy nie zostało i nie zostanie odnalezionych. Co więc się z nimi stało?

Trzy dni po zatonięciu Titanica wysłano statek, który miał odnaleźć resztę ofiar. W tym czasie zwłoki były już porozrzucane w promieniu 80 kilometrów od miejsca zdarzenia. Na dryfujących po powierzchni ciałach skorzystało wiele ptaków i morskich żyjątek.

Trzy osoby zostały odnalezione miesiąc po katastrofie… 320 kilometrów od wraku.

Zwłoki, których nie udało się rozpoznać zostały obciążone żelazem i z powrotem trafiły do oceanu, który stał się ich cmentarzem. Tak skończyło 166 ciał spośród 340, które zostały wyłowione.

Ciekawostką jest fakt, że organizacją pogrzebu zajęła się firma Johna Snowa. Wróćmy jednak do 1160 zwłok, które trafiły na dno wraz ze statkiem.

Większość z nich była wystawiona na działanie prądów morskich, wody i ciśnienia. To oczywiście spowodowało przyspieszony rozkład. Pomijamy też kwestię wszelkich mieszkańców dna oceanu.

James Cameron podczas 33 wypraw stwierdził, że widzi jedynie muł i rozrzucone ubrania. Ten „muł” był kiedyś ludzkimi zwłokami…

Szczątków na pewno nie znajdziemy na dnie, a na pewno nie w formie, która mogłaby przypominać ludzką. Porozrzucane buty i ubrania mogą sugerować miejsce, gdzie opadły ciała. Skórzane elementy garderoby znacznie wolniej ulegają rozkładowi niż ludzkie zwłoki.